“Jongens! Hallo allemaal! Ruim anderhalf miljoen mensen hebben ons het vertrouwen gegeven! Ontzettend bijzonder! Tegelijkertijd kunnen we er ook niet omheen dat we ook zetels hebben verloren. Dus daar zit ook een flinke teleurstelling! En dat is ook wat we met elkaar straks rustig moeten laten bezinken.”
Now veur goenend onder jim die as dat bezinken neudig binnen is d’r hier, vandaege op ‘e Haule, misschien nog wel even de gelegenhied. Omreden de tekst hierveur niet in et Stellingwarfs is, is’t jim vanzels votdaoliks dudelik dat et niet mien tekst is, mar een citaot.
Et bin de woorden van Dilan Yesilgöz, de beroerde imitaosie is mi’j, mar dat haj’m al deur. Mit heur omschrieving “jongens” bedoelt ze grif ok de vrouwluden die d’r bi’j weren. Daorbi’j leek et d’r op of ze uut de schroeven was. Now ja, et was al lastig genog, heur d’rop ofrekenen doe’k mar niet.
Zels moe’k toegeven da’k heur veurnaeme een zettien schreven hebbe as de achternaeme van “His Bobness”: Bob Dylan dus.
A’k eerlik bin luuster ik ok liever naor him, mar dat kan “Heur Dilanness” vanzels niet helpen. “The times they are a-changing”, mar vaeks ok niet.
Ik bin van een ere generaosie en in heur rippertoir zit now ien keer minder meziek. Temeensen niet in’t pat da’k d’rvan heurd hebbe. Op et geveer of da’k heur tekot toe.
Grif komt dat ok omreden de “muzikaanten” waoras zi’j et mit doen moet, nog wel es een valse note speulen willen. Die as dan laeter ok nog es hadde blieken te wezen! En die bin, da’s algemien bekend, lastig te kraeken. Now moe’k d’r al bi’j zeggen da’k et woord muzikaanten hierveur daeleschreven hebbe tussen anhaelingstekens. As een soorte van slag om ‘e aarm! Eerst zien, dan geleuven!
Al kan’k niet aanders dan zeggen dat et hoopvol begon! De eerste muzikaant die as nao de verkiezings zien deuntien as verkenner speulen wol, draefde een dag laeter al op. Iene uut et parlement, die as van zien veurnaeme van “Gom” hiette. Gom! Now ik wil d’r wel woord van hebben: ik hadde nog nooit van him heurd, mar et klonk votdaoliks hatstikke goed! As een veurteken zels.
Jim meugen wel weten da’k zo uut de schroeven was mit die Gom da’k de rest van de dag fluitend ommelopen hebbe. Totdat op een bepaold mement de buren an ‘e deure stonnen. Of mien gefluit ok wat minder kon: ze konnen niet heuren of de bladblaozer an ston of uut. Now ja, wat doej’ dan as goeie buurman? D’r rekening mit holen vanzels.
Hoe warkt et eins? Veurdat een ni’j kammenet mit de Keuning op ‘e trappe staot veur et staatsiepetret kan, moet d’r grif et ien an aander anpast en voetpoetst wodden. Uutzocht moet wodden vanzels of et allemaole wel deur de beugel kan en of d’r, om een spreekwoord te bruken, nog “adderties onder et grös zitten”. Al is de kaans vanzels groot dat die mit dit winterse weer diepe in slaop binnen.
Goenend onder jim die as van dezelde generaosie binnen as ik, zo aj’m zien kunnen al een zettien de twintig veurbi’j, weten daj’ dat votpoetsen verhipte haandig doen kunnen mit een stokkien vlakgom. Op ‘e legere schoele he’k dat, mit de d’s, de t’s en dt’s vaeke doen moeten. Een knoppe mit “delete” d’rop hawwe we doe niet, oolderwets haandwark was’t. En aj’ et goed konnen dan zag ie van et hiele geknoei niks meer.
Now, ik bin een type van zien is geleuven, mar dat d’r inienend vlakgom opduukte in de persoon van disse Gom kon’k niet aanders zien as een geweldig veurteken. Dat kuj’m jim grif veurstellen. Uut de schroeven wa’k. Et zol allemaole goed kommen mit et ni’je kammenet. Pais en vree, vier jaor laank.
Now, da’k amper een dag laeter mit de smoor in en een kaeter in’t lief ommestapte is jim grif ok votdaoliks dudelik. Doe et ni’js kwam dat d’r ommerommeld was mit de centeraosie. Vergeten vot te gommen of op te geven? Zeg et mar. Altied weer etzelde! Now ja, et weren “twie geweldige daegen”.
As zoks bekend wodt dan wij’ niet weten hoe rap d’r ni’je kandidaoten opduken. Et liekt d’rop dat een hiele riegel in de wachtkaemer zit of thuus bi’j de vrouw op et vinketouw. “Hoe lang zit ie hier al?” “Bi’j al es vraogd?” “Waor hej’ een ogien op?” Waachten op dat iene mement dat d’r prooi opduukt. Waordeur een knien inienend et haesien wezen kan.
Grif daj’m begriepen dat ik daoran nooit mitdoen zol. Daor wa’k van mezels ok hatstikke wis van. “Wa’k”, want now bin’k dat niet meer zo.
Et dee blieken dat de opvolger van Gom niet aktief meer was in de poletiek. Hoe as die opvolger in bield kommen is? Hi’j schreef kollums! Ik geef toe da’k, doe’k dat las, een vluuk onderdrokken mos. Hi’j schrift kollums? En ik dan? Wat heb ik de oflopen maonden in al die dörpshuzen zitten te doen dan? Kollums veurlezen! Zels schreven!
Wa’k ok mar een betien toeker west dan hadde disse sloege Stellingwarver now in Den Haag ommeparedeerd as verkenner. En over een posien, wat trouwens best wel es een lang posien wodden kan, zo’k dat dan misschien wel doen as minister.
Mar ja, Zo’k dat mooier vienen as op pad gaon mit et volk van Odrie. Naor al die dörpen in Oost-Stellingwarf en naor et aorige volk dat daor woont?
Ik vraog et me of.
Henk kroese